Η υπονατριαιμία = Επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα νατρίου στο αίμα. Ένας συνδυασμός παραγόντων συνεισφέρουν. Αλλά στους αθλητές, ο συνήθης λόγος είναι το πολύ μεγάλο διάστημα άσκησης σε συνδυασμό με κατανάλωση μόνο νερού, ή φαγητού και νερού με λίγο/καθόλου νάτριο.
Στην υπονατριαιμία που σχετίζεται με την άσκηση, υπάρχει μικρή συγκέντρωση νατρίου στο αίμα και είναι σύνηθες σε αθλητές αερόβιας αντοχής. Οι παράγοντες που σχετίζονται με την υπονατριαιμία περιλαμβάνουν:
• Υπερκατανάλωση υποτονικών υγρών
• Εκτεταμένη απώλεια νατρίου με τον ιδρώτα
• Εκτεταμένο ιδρώτα με την κατανάλωση υγρών χαμηλών σε νάτριο
Γενικά, συμπτωματική υπονατριαιμία σε δραστηριότητες που διαρκούν λιγότερο από 4 ώρες, αποδίδεται σε κατανάλωση πάρα πολλών υγρών με πολύ λίγο νάτριο πριν, κατά τη διάρκεια και κάποιες φορές μετά (Laursen et al.2006). Οι ενδείξεις και τα συμπτώματα της υπονατριαιμίας περιλαμβάνουν αποπροσανατολισμό, σύγχυση, πονοκέφαλο, ναυτία και μυϊκή αδυναμία. Αν δεν θεραπευτεί, αυτή η κατάσταση μπορεί να γίνει επικίνδυνη και να οδηγήσει σε κίνδυνο για τη ζωή.
Οι αθλητές που εκδηλώνουν υπονατριαιμία μπορεί να μην αναγνωρίσουν τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζονται όταν η συγκέντρωση του νατρίου στο αίμα φτάσει τα 130mmol/L. Αυτά περιλαμβάνουν φούσκωμα, ναυτία, πονοκέφαλο. Όσο χειροτερεύει η συγκέντρωση πέφτει κάτω από 125mmol/L και πιο σοβαρά συμπτώματα εμφανίζονται, όπως η αλλαγή της πνευματικής κατάστασης (σύγχυση, αποπροσανατολισμός), επιληπτικές κρίσεις, αναπνευστικά προβλήματα και απάθεια. Τελικά, μπορεί να οδηγήσει σε κώμα και θάνατο. Σε γενικές γραμμές οι συστάσεις για τα ισοτονικά ποτά είναι να προτιμούνται εκείνα που περιέχουν το λιγότερο 20mEq νάτριο (460mg) ανά λίτρο.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη οδηγία όσον αφορά τη συνιστώμενη πρόσληψη ηλεκτρολυτών πριν την άσκηση, αν και πολλοί αθλητές καταναλώνουν αλμυρά φαγητά πριν για να αποφύγουν την υπονατριαιμία.
Οι ασκούμενοι θα πρέπει να καταναλώνουν φαγητά πλούσια σε νάτριο και ροφήματα κατά τη διάρκεια άσκησης μεγαλύτερης των δύο ωρών για να μειώσουν τον κίνδυνο (Speedy, Noakes, and Schneider 2001).
Ισσοροπία υγρών κατά την άσκηση.
Κατά την άσκηση, η αύξηση στη θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος, θα αυξήσει τη ροή του αίματος στο δέρμα και θα χαθεί ιδρώτας στην προσπάθεια να κρυώσει ξανά. Η εξάτμιση είναι ο βασικός τρόπος απώλειας θερμότητας κατά την άσκηση και μεγάλης σημασίας σε θερμότερα περιβάλλοντα. Ατομικά χαρακτηριστικά όπως το βάρος του σώματος και η γενετική προδιάθεση επηρεάζουν το ποσοστό του ιδρώτα σε δραστηριότητες. Επιπλέον, τα ποσοστά απώλειας ιδρώτα και ηλεκτρολυτών διαφέρουν από άθλημα σε άθλημα, με το crossfit να συγκαταλέγεται σε εκείνα με τα μεγάλα. Όπως είναι κατανοητό, ο ιδρώτας επηρεάζει το συνολικό όγκο του νερού στο σώμα.
Διαβάστε περισσότερα για την ενυδάτωση εδώ
Αφυδάτωση
Η φυσιολογική ενυδάτωση είναι σημαντική όχι μόνο για την καλή αθλητική επίδοση. Η ισορροπία των υγρών είναι σημαντική στη φυσιολογική καρδιακή και θερμορυθμιστική λειτουργία. Η αφυδάτωση αυξάνει το ρίσκο εμφάνισης θερμοπληξίας. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος σε θερμά περιβάλλοντα με υγρασία και σε μεγάλα υψόμετρα. Οι αθλητές που ασκούνται σε 2000 μέτρα υψόμετρο και πάνω είναι πιο πιθανό να έχουν παραπάνω από το επιθυμητό απώλειες.
Αφυδάτωση πάνω από το 2% του συνολικού σωματικού βάρους μπορεί να βλάψει την αθλητική επίδοση.
Πηγή: NSCA’s Guide to sport and exercise nutrition
You must be logged in to post a comment.